گويند مرا چو زاد مادر
از فضل پدر تو را چه حاصل ؟!
***
تو مو مي بيني و من پيچش مو
شتر در خواب بيند پنبه دانه
***
بر سر آنم که گر ز دست برآيد
ديو چو بيرون رود فرشته در آيد
***
اگر داري تو عقل و دانش و هوش
ستمکاري بود بر گوسفندان !
***
باران که در لطافت طبعش خلاف نيست
اشک کباب باعث طغيان آتش است
***
نگار من که به مکتب نرفت و خط ننوشت
تو اهل دانش و فضلي همين گناهت بس
***
ناگهان بانگي بر آمد خواجه مرد
ما هنوز اندر خم يک کوچه ايم !
**

اگر آن ترک شيرازي به دست آرد دل ما را
من و ساقي به هم سازيم و بنيادش براندازيم
***
به مژگان سيه کردي هزاران رخنه دردينم
چرا عاقل کند کاري که باز آرد پشيماني
***
به شمشيرم زد و با کس نگفتم
بسازم خنجري نيشش ز فولاد
***
صلاح مملکت خويش خسروان دانند
تو خود حديث مفصل بخوان از اين مجمل

(نظر شخصي شاعر بود به من ربطي نداره!)

***
چنان روزي به نادانان رساند
خردمندي نبيني شادمانه
***
اگه از من تو بپرسي رنگ عاشقي چه رنگه
من مي گم رنگش سياهه... چونکه مشکي رنگ عشقه !
***
ستاره هاي سربي فانوسکاي خاموش
دلم گرفته اي دوست هواي گريه با من
***
بذار آدما بدونن مي شه بيهوده نپوسيد
راز سنگراي عشقو کي مي دونه غير خورشيد ( ؟! )

آنفولانزا آمد و زد توي حال ماچ و بوس

کارها مختل شد از اين اختلال ماچ و بوس

ترک عادت واقعاً سخت است اما چاره نيست

چون که بايد بود فعلا بي خيال ماچ و بوس

چند وقتي بوسه يا ماچي نگيريد از لُپي

تا که گردد باز يک کم ، دست و بال ماچ و بوس

دور بايد شد عزيزان ،چند ماهي  بيش و کم  

ازهر آنجايي که باشد احتمال ماچ و بوس

ماچ و بوس اين روز ها ويروس داري مي کند

نيست پس اين روز ها اصلا مجال ماچ و بوس

بيشتراز هر کجا ما بوسه مصرف مي کنيم

تخته گازانيم و هي  پا بر پدال ماچ و بوس

دوره ي آن بوسه هاي واقعا ًشيرين گذشت

نيست حالا جز مريضي در قبال ماچ و بوس

در کمين بنشسته آن ويروس  نحس نانجيب

تا پر و بالي بگيرد در خلال ماچ و بوس

بوسه را بايد که از يک فرسخي پرتاب کرد

شد عوض  اي دوستان ،کلاً روال ماچ و بوس

صبح، يک مسئول عالي رتبه ي بهداشت گفت

عاقبت تصويب گرديد انحلال ماچ و بوس

طبق يک دستور هم  ،تا اطلاع ثانوي

جرم  و ممنوع است  نقل و انتقال ماچ و بوس

دلم انفجاريست ، بمبم تو باش!

 دري بسته هستم ، پلمبم توباش!

مرا كشف كن گرچه دور از توام

بيا و كريستف كلمبم تو باش!

لطفا پس از شنيدن صداي بوق .. و پيام هاي زير ..پيغام بگذاريد

پيغام گير حافظ:

رفته ام بيرون من از کاشانه ي خود غم مخور!
تا مگر بينم رخ جانانه ي خود غم مخور!
بشنوي پاسخ ز حافظ گر که بگذاري پيام
زآن زمان کو باز گردم خانه ي خود غم مخور!

پيغام گير سعدي:

از آواي دل انگيز تو مستم
نباشم خانه و شرمنده هستم
به پيغام تو خواهم گفت پاسخ
فلک را گر فرصتي دادي به دستم

پيغام گير فردوسي:

نمي باشم امروز اندر سراي
که رسم ادب را بيارم به جاي
به پيغامت اي دوست گويم جواب
چو فردا بر آيد بلند آفتاب

پيغام گير خيام:

اين چرخ فلک عمر مرا داد به باد
ممنون توام که کرده اي از من ياد
رفتم سر کوچه منزل کوزه فروش
آيم چو به خانه پاسخت خواهم داد!

پيغام گير منوچهري:

از شرم به رنگ باده باشد رويم
در خانه نباشم که سلامي گويم
بگذاري اگر پيغام پاسخ دهمت
زان پيش که همچو برف گردد رويم!

پيغام گير مولانا:

بهر سماع از خانه ام رفتم برون.. رقصان شوم!
شوري برانگيزم به پا.. خندان شوم شادان شوم!
برگو به من پيغام خود..هم نمره و هم نام خود
فردا تو را پاسخ دهم..جان تو را قربان شوم!

پيغام گير بابا طاهر:

تليفون کرده اي جانم فدايت!
الهي مو به قوربون صدايت!
چو از صحرا بيايم نازنينم
فرستم پاسخي از دل برايت!

پيغام گير نيما :

چون صداهايي که مي آيد
شباهنگام از جنگل
از شغالي دور
گر شنيدي بوق
بر زبان آر آن سخن هايي که خواهي بشنوم
در فضايي عاري از تزوير
ندايت چون انعکاس صبح آزا کوه
پاسخي گيرد ز من از دره هاي يوش

پيغام گير شاملو :

بر آبگينه اي از جيوه ي سکوت
سنگواره اي از دستان آدمي
تا آتشي و چرخي که آفريد
تا کليد واژه اي از دور شنوا
در آن با من سخن بگو
که با همان جوابي گويمت
آنگاه که توانستن سرودي است

پيغام گير فروغ :

نيستم.. نيستم..
اما مي آيم.. مي آيم ..مي آيم
با بوته ها که چيده ام از بيشه هاي آن سوي ديوار
مي آيم.. مي آيم ..مي آيم
و آستانه پر از عشق مي شود
و من در آستانه به آنها که پيغام گذاشته اند
سلامي دوباره خواهم داد
وايسا بيايم .. بيايم